Μεταξάς εναντίον Τσαλδάρη: Η άγνωστη αντιβενιζελική σύγκρουση 1924-1928 (συνέντευξη στην δημοσιογράφο Μαρία Κορνάρου (Δημοσίευση στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ της Κυριακής)

 

Απριλίου 08, 2024

Όπως επισημαίνετε, την στιγμή που η εγχώρια ιστοριογραφία της πορείας του Βενιζελικού χώρου αλλά και της κομμουνιστικής Αριστεράς στις αρχές του 20ου αιώνα είναι υπερπλήρης, όσον αφορά τον αντιβενιζελικό χώρο παραμένει ένα σημαντικό ερευνητικό κενό. 

Τί πιστεύετε ότι ευθύνεται για αυτή την έλλειψη ενδιαφέροντος και έρευνας για την ιστορία των Αντιβενιζελικών στην σύγχρονη ιστορική έρευνα;

Νομίζω ότι για να δημιουργηθεί το κενό αυτό στην ιστορική έρευνα συντέλεσε μια σειρά από λόγους: η μεταπολίτευση του 1974 και η οριστική κατάργηση της Βασιλείας στην Ελλάδα, η ιδεολογική εδραίωση της αριστερόστροφης κουλτούρας στην κοινωνία και στην ακαδημαϊκή κοινότητα στον τομέα των ανθρωπιστικών σπουδών,  και ο λίθος του αναθέματος που δέχθηκε ο αντιβενιζελισμός στο σύνολό του από την ιστορική κοινότητα τουλάχιστον ως το 2004. 

Όλοι αυτοί οι παράγοντες είχαν καταστήσει το ζήτημα του αντιβενιζελισμού ένα ταμπού που δεν άγγιζε κανείς ιστορικός γιατί απλούστατα θα μπορούσε να τον χαντακώσει ακαδημαϊκά αν δεν το χειριζόταν «σωστά».

Όσο απομακρυνόμαστε χρονικά από την μεταπολίτευση και υποχωρεί η πολιτική σκοπιμότητα τόσο η ιστορική κοινότητα αντιμετωπίζει τον Εθνικό Διχασμό και τον Μεσοπόλεμο πιο έντιμα και ισορροπημένα – την τάση αυτή την έχει χαρακτηρίσει εύστοχα ο Θανάσης Διαμαντόπουλος ως ήπιο αντιβενιζελικό αναθεωρητισμό -  και νομίζω ότι αυτή η διαδικασία που έχει πυροδοτηθεί θα συνεχιστεί και μόνο ευεργετικά αποτελέσματα θα έχει με την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και την αποενοχοποίηση μέρους της κοινωνίας μας. 

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο ωραιοποίησης του αντιβενιζελισμού, αλλά να αποφανθούμε ακριβοδίκαια, όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. 

Η ιστορία πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζεται ως πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και να αφεθούν οι ιστορικοί να κάνουν την δουλειά τους απερίσπαστοι.

Ο Γάλλος ΥΠΕΞ Séjourné «καταδικάζει απερίφραστα» τη δολοφονία εργαζομένων στον τομέα της βοήθειας στη Γάζα

 

Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Stéphane Séjourné «καταδίκασε έντονα» την Τρίτη την ισραηλινή αεροπορική επιδρομή που σκότωσε επτά άτομα που εργάζονταν για την αμερικανική φιλανθρωπική οργάνωση World Central Kitchen στη Γάζα κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Παρίσι με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken. Οι κορυφαίοι διπλωμάτες επανέλαβαν επίσης την ανάγκη για δυτική υποστήριξη της Ουκρανίας στον πόλεμο της με τη Ρωσία.

Ο κατώτατος μισθός βλάπτει τους πιο αδύναμους, στην πραγματικότητα

 

Ο κατώτατος μισθός δεν πρέπει ούτε να αυξηθεί, ούτε να παραμείνει σταθερός, ούτε να μειωθεί. Πρέπει να καταργηθεί αμέσως και οριστικά, όποιες κι αν είναι οι προθέσεις των συνηγόρων του

NIKOS MARIS

Άρθρο του Walter Block, που δημοσιεύτηκε από το Foundation for Economic Research. Χρόνος ανάγνωσης 3'. 

Ο κατώτατος μισθός λειτουργεί κάπως σαν κριτήριο διαλογής - όχι μόνο για τους οικονομολόγους, αλλά και για τους υποστηρικτές της «κοινωνικής» δικαιοσύνης.

Ξεχάστε, για μια στιγμή, την οικονομική πτυχή του. Ουσιαστικά, η νομοθεσία για τον κατώτατο μισθό επιβάλλει την υποχρεωτική ανεργία στους φτωχούς, τους ανειδίκευτους, τις φυλετικές μειονότητες, τους νέους, τους ανθρώπους με σωματικές και ακόμη περισσότερο διανοητικές αναπηρίες - δηλαδή, στους ίδιους ακριβώς ανθρώπους που θέλουν περισσότερο να βοηθήσουν όλοι εκείνοι που χαρακτηρίζονται από καλές προθέσεις. Πριν από την καθιέρωση αυτού του νόμου στις ΗΠΑ, το ποσοστό ανεργίας για τους λευκούς μεσήλικες και τους μαύρους εφήβους ήταν σχεδόν το ίδιο. Τώρα, οι δεύτεροι είναι άνεργοι τέσσερις φορές περισσότερο από τους πρώτους.

Προς το παρόν, ας συζητήσουμε απλώς την ηθική και τη λογική του κατώτατου μισθού. Ας υποθέσουμε ότι σας κάνω μια προσφορά να έρθετε να δουλέψετε για μένα: μπορείτε να πλύνετε το αυτοκίνητό μου, να καθαρίσετε το σπίτι μου κ.λπ. Θα σας πληρώνω 3 δολάρια την ώρα. Αν όντως έκανα στα σοβαρά αυτήν την προσφορά, θα κινδύνευα να πάω φυλακή. Αν εσείς την αποδεχόσασταν, θα παραβαίνατε και εσείς τον νόμο, αλλά δεν θα σας επιβαλλόταν κάποια σοβαρή τιμωρία, καθώς οι δικαστές θα νόμιζαν ότι σας εκμεταλλεύομαι. Παραβίασα όμως τα δικαιώματα κανενός; Παραβίασα τα δικαιώματά σας κάνοντάς σας αυτή την προσφορά; Καθόλου.

Πώς Να Εξηγήσετε Την Ατζέντα Του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Σε Ηλίθιους

 

Ένας σύντομος, απλός οδηγός για όσους εξακολουθούν να αρνούνται να καταλάβουν.

APOLLODOROS

APR 03, 2024

Share

Μετάφραση: Απολλόδωρος

31 Μαρτίου 2024 | A Lily Bit | Διαβάστε το εδώ

---

Η λεγόμενη "Μεγάλη Επανεκκίνηση" που υποστηρίζεται από τον Klaus Schwab και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ είναι ένα μοχθηρό σχέδιο καλυμμένο με τη ρητορική του περιβαλλοντισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μην ξεγελιέστε από την καλοήθη πρόσοψη - πρόκειται για μια τολμηρή αρπαγή εξουσίας από τις παγκόσμιες ελίτ για να αναδιαμορφώσουν τον κόσμο σύμφωνα με το τεχνοκρατικό τους όραμα.

Οι Στόχοι Net Zero ("Καθαρό Μηδέν") Του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF ) Θα Μπορούσαν Να Σκοτώσουν 4+ Δισεκατομμύρια Ανθρώπους

 

Μετάφραση: Απολλόδωρος

2 Μαρτίου 2024 | Τhe Exposé | Διαβάστε το εδώ

---

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) και οι συνάδελφοί του μη εκλεγμένοι παγκοσμιοποιητές ηγέτες πιέζουν τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να καταργήσουν σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα. Κορυφαίοι εμπειρογνώμονες έχουν μιλήσει ενάντια στα σχέδιά τους και προειδοποιούν το κοινό ότι ο στόχος του WEF "Net Zero" για την εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων θα έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο πάνω από τεσσάρων δισεκατομμυρίων ανθρώπων ή και Ο στόχος "Net Zero" για την εξάλειψη της χρήσης ορυκτών καυσίμων αποτελεί μέρος των σχεδίων "Agenda 2030" και "Agenda 2050" του WEF και του ΟΗΕ για την ανθρωπότητα και περιλαμβάνει τη δραματική μείωση της εξάρτησης από τα ορυκτά μέχρι το 2030 και την πλήρη εξάλειψη της χρήσης τους μέχρι το 2050.

Το WEF συνεχίζει να προωθεί την ατζέντα του και ζητά από τους φορολογούμενους παγκοσμίως να πληρώνουν 3,5 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, τα οποία επιμένουν ότι είναι απαραίτητα για τη χρηματοδότηση της ευγενούς παγκόσμιας εξουσίας, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος "Net Zero" της παγκοσμιοποιητικής οργάνωσης για την "απεξάρτηση" του πλανήτη από τον άνθρακα. 

Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η "αποανθρακοποίηση" είναι απλώς ένας ευφημισμός για την αντι-ανθρώπινη ατζέντα του WEF και οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το τι πραγματικά θα σημαίνει αυτό για τον πολιτισμό, που περιλαμβάνει τον θάνατο πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια ανθρώπων.

Πείνα